Επίσης, ως παραδείγματα ηρώων που έκαναν χρήση του τόξου μπορούμε να αναφέρουμε
τον Ηρακλή, ο οποίος έμαθε να χρησιμοποιεί το τόξο από τον Σκύθη Τεύταρο
και μυήθηκε στην τέχνη της Τοξοβολίας από το Ραδάμανθη. Ένα
άλλο παράδειγμα είναι ο Ποίας, μέλος της Αργοναυτικής εκστρατείας, ο οποίος
και κληρονόμησε από τον Ηρακλή το τόξο και τα βέλη του και τα έδωσε με
τη σειρά του στο γιο του Φιλοκτήτη, επίσης φημισμένο τοξότη, ηγεμόνα από
τη Θεσσαλία. Με την παρουσία αυτών των όπλων έπεσε η Τροία. Αναφέρεται
πως ο Αχιλλέας διοργάνωσε αθλητικούς αγώνες, μεταξύ αυτών και τοξοβολίας,
προς τιμήν του νεκρού φίλου του Πατρόκλου έξω από τα τείχη της Τροίας.
Επίσης, ο Οδυσσέας γυρνώντας στο παλάτι του μετά από πολύχρονες περιπέτειες,
πήρε μέρος στον περίφημο αγώνα τοξοβολίας αντιμετωπίζοντας τους μνηστήρες,
όπως τόσο γλαφυρά περιγράφει ο Όμηρος στα έπη της Ιλιάδας και της Οδύσσειας.
Ο Πάνδαρος και ο Πάρις από την πλευρά των Τρώων, ο Τεύκρος και ο Οδυσσέας
από την πλευρά ενός συνασπισμού άλλων ελληνικών πόλεων, έμειναν στην ιστορία
ως επιδέξιοι τοξότες.
Στους Βυζαντινούς χρόνους ξεχωρίζει ο στρατηγός του Ιουστινιανού, Βελισάριος
ο οποίος ήταν εξαίρετος τοξότης και οργάνωσε ένα νέο είδος βαρέως οπλισμένου,
αλλά ευέλικτου ιππικού, τους κατάφρακτους, όπου οι άνδρες του ήταν οπλισμένοι
εκτός των άλλων και με τόξο.
Ο πρώτος γνωστός αγώνας Τοξοβολίας σε νεότερες εποχές, πραγματοποιήθηκε
στο Finsbury της Αγγλίας, το 1583, με την συμμετοχή 3.000 τοξοτών.