
Ο
Δημήτριος Βικέλας γεννήθηκε το 1835 στο νησί Σύρος των Κυκλάδων. Από μικρός
έδειξε μεγάλη αγάπη στα γράμματα. Έμαθε σε μικρή ηλικία γαλλικά και σε ηλικία
17 ετών πηγαίνει στο Λονδίνο όπου εργάζεται και παράλληλα σπουδάζει Βοτανική.
Επίσης, μαθαίνει ιταλικά και γερμανικά ενώ παίρνει μαθήματα ξιφασκίας και ιππασίας.
Πάνω από όλα όμως αγαπούσε την λογοτεχνία και έτσι γράφει ποιήματα, διηγήματα,
δοκίμια και μεταφράζει ελληνικά λογοτεχνικά έργα για ξένα περιοδικά. Παράλληλα
αρθρογραφεί σε έγκυρα περιοδικά του εξωτερικού. Δεν είναι τυχαίο ότι γρήγορα
απέκτησε φήμη στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πολλοί έλληνες πολιτικοί και διανοούμενοι
από την Ελλάδα ζητούν τις συμβουλές του αλλά και τη βοήθειά του.Το 1876 μαζεύει
όλη την περιουσία από την Αγγλία και προτίθεται να εκγατασταθεί μόνιμα
στην Ελλάδα. Στις αρχές όμως του 1878 αναγκάζεται να αναχωρήσει για το Παρίσι
της Γαλλίας για να υποβληθεί η γυναίκα του σε θεραπεία. Αυτή η ατυχία του Βικέλα
έμελλε να είναι ευχής έργον για την Ελλάδα. Το 1894 κλήθηκε να εκπροσωπήσει
τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο στο Συνέδριο που ιδρύθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή
Επιτροπή και αποφασίσθηκε η πραγματοποίηση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων.
Ο Πιέρ Ντε Φρεντύ, Βαρόνος του Κουμπερτέν που διοργάνωσε το συνέδριο και είχε
την πρωτοβουλία στην προσπάθεια αναβίωσης των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων, ήθελε
η πρώτη Ολυμπιάδα να γίνει στο Παρίσι το 1900. Μετά από πολλή προσπάθεια του
Βικέλα πείσθηκαν όλοι οι σύνεδροι να γίνουν οι αγώνες στην Αθήνα το 1896.
Ο Βικέλας ορίστηκε και Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής από το 1894
έως το 1896. Από την θέση αυτή εργάσθηκε για τη σωστή διοργάνωση των πρώτων
σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.