|
|
|
|
|
|
|
πολλοί προβλέπουν ) πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, κ' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε΄΄
Τη φετινή χρονιά είχα την ευκαιρία να κάνω ένα μαγευτικό ταξίδι στο χώρο της λογοτεχνίας, παρέα με τον Καβάφη. Ένα ταξίδι γεμάτο γνώσεις και εμπειρία. Έτσι συνάντησα τα ΄΄Κεριά΄΄ που καθένα ήταν και μια μέρα ζωής, τις ΄΄ Θερμοπύλες ΄΄ που μας δίδαξαν ότι κι αν ακόμα ξέρουμε ότι θα χάσουμε πρέπει να παλεύουμε πάντοτε για το σωστό, ΄΄ Τα Άλογα του Αχιλλέως ΄΄ που οι άνθρωποι τα μπλέκουν χωρίς τα ίδια να θέλουν, στους πολέμους τους. Εκεί μάθαμε για την ΄΄ Ιθάκη ΄΄ το σκοπό που βάζουμε στη ζωή
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973
Όπως όλοι ξέρουμε στις 17 Νοεμβρίου γιορτάζουμε το Πολυτεχνείο. Γιορτάζουμε μια μέρα που πολλά παιδιά τραυματίστηκαν ή σκοτώθηκαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι και να απολαμβάνουμε τη δημοκρατία.
Όπως όλα τα σχολεία, έτσι κι εμείς γιορτάσαμε την ημέρα αυτή με κείμενα, τραγούδια και ποιήματα.
Τραγουδήσαμε, μιλήσαμε για τις πορείες και τα συλλαλητήρια, τις απεργίες του λαού. Ακούσαμε τα συνθήματα και τα τραγούδια. Ένα κορίτσι έπαιξε
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
την Αθήνα - ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟ - και για τα τανκς που απειλούσαν τους συγκεντρωμένους φοιτητές. Είδαμε ένα μικρό βίντεο όπου το πρώτο τανκ, που φαινόταν ανεξήγητα πιο μεγάλο, έριξε την πόρτα με τα σιδερένια κάγκελα.
Και να, μετά από κάθε κείμενο, μια διαφάνεια στον τοίχο συνδεδεμένη με τον υπολογιστή μας. Φωτογραφίες και ηχητικά. Η φωνή των φοιτητών τρυπούσε τα αυτιά μας, και ξέραμε καλά, πως αυτή η φωνή δεν ακούγεται πια, παρά μόνο στα ηχητικά μιας γιορτής.
Νικήτα Εύη
Μαθήτρια Στ΄ Τάξης
|
|
|
|
|
|
|
